-
1 zatrz|ąść
pf (zatrzęsę, zatrzęsiesz, zatrząsł, zatrzęsła, zatrzęśli) Ⅰ vi 1. (szybko poruszyć) to shake vt (czymś sth)- wiatr zatrząsł gałęziami the wind shook the branches2. (o środkach lokomocji) to sway- wóz zatrząsł na zakręcie the cart juddered at the turning- zatrzęsło na wybojach the car shook a. juddered as the wheels hit the potholes3. przen. (wywołać zamieszanie) to shake vt; to convulse vt (czymś sth)- przemiany gospodarcze zatrzęsły ustrojem the economic transformations shook the entire system4. pot. (o silnych emocjach) to shake vt (kimś sb)- zatrząsł nim gniew he shook with rage- zatrzęsło mną, gdy się dowiedziałem, że… it shook me to find out that…Ⅱ zatrząść się 1. (ulec wstrząsowi) [budynek, mury] to shake, to rock; [ziemia] to quake, to shake- budynek zatrząsł się od wybuchu bomby an explosion shook the building- ręce się jej zatrzęsły z emocji her hands began to shake with emotion2. (o pojazdach) to lurch, to shudder; to give a judder GB- samochód zatrząsł się na nierównej drodze the car swayed a. lurched on the uneven road3. pot. (odczuć negatywne emocje) to shake- zatrząść się z gniewu/z oburzenia/ze złości to shake with rage/indignation/anger■ ściany zatrzęsły się od oklasków/śmiechu/okrzyków the applause/laughter/cheers shook the walls- miasto/biuro zatrzęsło się od plotek/nowin the town/office was agog a. abuzz with gossip/newsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zatrz|ąść
-
2 drg|nąć1
pf — drg|ać1 impf vi (poruszyć się szybko) [powieka, nozdrze, mięsień, ręka] to twitch; [budynek, pociąg, grunt] to shudder; [struna, wiązadła głosowe, maszyna] to vibrate- oficer drgnął na dźwięk ojczystej mowy the officer started at the sound of his native tongueThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > drg|nąć1
-
3 mach|nąć1
pf — mach|ać2 impf (machnęła, machnęli — am) vi 1. (poruszyć wahadłowo) to wave [ręką, kapeluszem, chusteczką, chorągiewką]; to brandish, to wield [laską, szablą]- siedziała na krześle i machała nogą she sat on a chair swinging her leg- pies radośnie machał ogonem the dog was happily wagging its tail- ptak machał skrzydłami a bird was flapping its wings- machałem do ciebie na ulicy, ale mnie nie zauważyłeś I was waving to you in the street but you didn’t see me- machali na kierowcę, żeby prędzej ruszył they were waving the driver on to go faster- machnął mi na pożegnanie ręką he waved goodbye to me2. pot. (robić szybko) to knock off pot.- taki artykuł mogę machnąć w jedną noc I can knock off an article like that overnightThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mach|nąć1
-
4 zatrzepo|tać
pf (zatrzepoczę a. zatrzepoocę) Ⅰ vi 1. (pomachać) zatrzepotać chorągiewką to wave (around) a flag- zatrzepotać skrzydłami to beat a. flap one’s wings- zatrzepotać rzęsami to flutter one’s eyelashes ⇒ trzepotać2. (poruszyć się szybko) [chorągiew, skrzydła] to flutter- flagi zatrzepotały na wietrze flags fluttered in the breeze- serce zatrzepotało jej w piersi na samą myśl her heart fluttered at the thought ⇒ trzepotaćⅡ zatrzepotać się [żagiel, chorągiew] to flutterThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zatrzepo|tać
См. также в других словарях:
zatrzepotać — dk IX, zatrzepotaćoczę (zatrzepotaćocę), zatrzepotaćoczesz (zatrzepotaćocesz), zatrzepotaćocz, zatrzepotaćał 1. «poruszyć czymś szybko, raz po raz, często wywołując tym ruchem szelest, szmer, łopot; zamachać, pomachać» Zatrzepotać chorągiewką.… … Słownik języka polskiego
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
mrugać — ndk I, mrugaćam, mrugaćasz, mrugaćają, mrugaćaj, mrugaćał mrugnąć dk Va, mrugaćnę, mrugaćniesz, mrugaćnij, mrugaćnął, mrugaćnęła, mrugaćnęli, mrugaćnąwszy 1. «poruszać szybko powiekami» Mrugać powiekami, oczami. Mrugnął do kogoś porozumiewawczo.… … Słownik języka polskiego
zamrugać — dk I, zamrugaćam, zamrugaćasz, zamrugaćają, zamrugaćaj, zamrugaćał «poruszyć szybko powiekami, mrugnąć kilkakrotnie» Zamrugać pod wpływem silnego światła. Zamrugać do kogoś filuternie, porozumiewawczo. przen. «o lampach, gwiazdach itp.: zaświecić … Słownik języka polskiego
zatrząść — dk XI, zatrząśćtrzęsę, zatrząśćtrzęsiesz, zatrząśćtrząś a. zatrząśćtrzęś, zatrząśćtrząsł, zatrząśćtrzęsła, zatrząśćtrzęśli, zatrząśćtrzęsiony, zatrząśćtrząsłszy «poruszyć szybko czymś albo kimś raz po raz, spowodować wstrząs (lub wstrząsy);… … Słownik języka polskiego
ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie … Słownik języka polskiego
